Ένας ξυλοκόπος περπατούσε κάποτε με τον γιο του στο δάσος. Ξαφνικά το παιδί γλίστρησε και έπεσε, ένας δυνατός πόνος διαπέρασε το κορμί του και ασυναίσθητα φώναξε δυνατά : “ΑΑαααα” Με έκπληξη άκουσε μια φωνή από το δάσος…. “ΑΑαααα” Γεμάτος περιέργεια ξαναφώναξε: “Ποιος είσαι”, αλλά η μονή απάντηση που πηρέ ήταν: “Ποιος είσαι” Το αγόρι νεύριασε και φώναξε δυνατά: “Είσαι ένας δειλός…” και η φωνή του απάντησε: “Είσαι ένας δειλός…” Αμέσως γύρισε στον πατέρα του γεμάτος απορία και ρώτησε : “Μπαμπά τι συμβαίνει;” “Γιε μου,” απάντησε ο ξυλοκόπος “Πρόσεξε!” Και μετά φώναξε και αυτός “Σ’ ευχαριστώ ήσουν υπέροχος!” και η φωνή απάντησε: “ Σ’ ευχαριστώ ήσουν υπέροχος!” Ο πατέρας ξαναφώναξε, “Σ’ Αγαπώ πραγματικά!”, και η φωνή απάντησε: “Σ’ Αγαπώ πραγματικά!”. Το παιδί ξαφνιάστηκε αλλά ακόμα δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει… Τότε ο πατέρας του εξήγησε: “Το φαινόμενο αυτό οι άνθρωποι το ονομάζουν Ηχώ” αλλά εγώ το λέω…ΖΩΗ.
Η ζωή σου δίνει πάντα αυτά που τις δίνει και εσύ. Η ζωή είναι ο καθρέφτης των πράξεων σου.
Αν θες κατανόηση και σεβασμό, δώσε κατανόηση και σεβασμό.
Αν θες οι άνθρωποι να έχουν υπομονή και αγάπη δείξε εσύ πρώτος υπομονή και αγάπη.
Αυτός ο κανόνας της φύσης ισχύει παντού.
Να θυμάσαι πάντα σαν την Ηχώ ότι δώσεις θα πάρεις…
Η ζωή σου δεν είναι σύμπτωση αλλά καθρέφτης των ιδίων σου των πράξεων